تمرینات فیزیوتراپی
اکثر برنامه های فیزیوتراپی که برای درمان کمردرد و برخی از درد های رادیوکولار (دردی که از کمر به پایین و پا ها سرایت می کند) طراحی شده اند شامل ترکیبی از انواع ورزش های زیر می باشند:
کشش. کشش مناسب ماهیچه ها همراه با تمرین های فعال، به حفظ محدوده طبیعی حرکت کمک می کند و تسکینی برای عضلاتی فراهم می آورند که اغلب در معرض بی حالی هستند (تحیل رفتن عضلات ناشی از کمبود استفاده) و یا برای درمان اسپاسم ناشی از حالت ناسازگار بدن یا تحریک عصبی.
برای بسیاری از بیماران بهتر آن است که برنامه ی تمرین های کششی را که توسط یک درمانگر فیزیکی یا پزشک متخصص ستون فقرات به طور اختضاضی و فردی طراحی شده است، انجام دهند. به عنوان یک قاعده کلی، بیماران مبتلا به کمردرد باید بر روی کشش عضلات کمر، عضلات شکمی، باسن و پاها تمرکز کنند. بیمار هرگز نباید در طول کشش گزاف گویی کند و تمام امتداد ها و کشش ها باید آهسته و تدریجی باشند.
تمرینات تثبیت پویا. این برنامه شامل استفاده از تمرین های مختلف می شود و ممکن است شامل استفاده از توپ های ورزشی، ماشین های متعادل کننده یا تمرینات تثبیت کننده ی خاص باشد. هدف تمرین تثبیت پویا، تقویت عضلات ثانویه ستون فقرات و کمک به حمایت از ستون فقرات از طریق محدوده های مختلف حرکت است.
تمرین تقویت هسته ای. این تمرینات خاص برای تقویت عضلات شکمی و عضلات قسمت پایین کمر (erector spinae) انجام می شوند تا کمربندهای عضلانی فوقانی را در اطراف ستون فقرات فراهم آئرند. این تمرین ها معمولا شامل موارد زیر می شوند:
- تقویت عضلات شكمی خاص، مانند نشستن، دراز و نشست ها، دستگاه های کشش شكم و پا.
- تمرینات قسمت پایین کمر (hyperextensions)، که می تواند بر روی ماشین های مخصوص انجام شود یا به راحتی به این صورت باشد که بر روی معده بچرخید و به آرامی قفسه سینه را از زمین بالا بیاورد. این ورزش باعث می شوند که عضلات قسمت پایین کمر به ‘hyperextend’ یا فوق کشش ستون فقرات کمک کند.
- ورزش های صبحگاهی همچنین برای تقویت عضلات کمر مفید هستند. این تمرین مستلزم این است که بیمار بتواند درحالی که پاهایش راست است ، شانه را با هم بچرخاند، در حالی که یک چوب جارو یا نوار وزنه در میان شانه هایش است. سپس بیمار به آرامی خم می شود تا صورتش موازی با کف قرار بگیرد و سپس خود را بالا بکشد.این تمرین بسیار شبیه به خم شدن انگشتان دست است، با این تفاوت که دیگر وزنی روی شانه ها نیست.
بعضی از مراکز فیزیوتراپی همچنین ممکن است فیزیوتراپی آبی (آب) را ارائه دهند. این روش فیزیوتراپی آب بدن را حفظ می کند و اثر گرانش را به حداقل می رساند، و شروع برنامه تمرین را برای بیماران آسان تر می کند. درمان آبی یا فیزیوتراپی آب درمانی می تواند برای بیماران سالمند و بیماران معلول مفید باشد . بیمارانی که ممکن است در انجام برخی از تمرینات خارج از استخر توانایی لازم را نداشته باشند.
جنبه دیگری از برنامه فیزیوتراپی ممکن است شامل کشیدن کمر باشد. در کشیدن کمر، بیمار روی کمر خود و به شکل ایمنی روی یک میز مخصوص قرار می گیرد که دارای یک کابل است که از ابتدا تا اتهای میز کشیده شده که به کمربند مخصوصی که دور لگن بیمار بسته شده وصل می شود . کابل به وزنه در انتهای میز متصل است که نیروی کششی مداوم و ملایمی را بر روی کمر به سمت انتهای پایه میز روی کمر وارد می آورد. هدف این کشش این است که فضای دیسک و عضلات در ستون فقرات بخش کمر را تخلیه کنید.
این تخلیه یک دوره بازسازی است که اجازه می دهد عضلات به استراحت بپردازند و فضای دیسک را تحت فشار قرار دهند. تحقیقات در مورد اثربخشی کشش بحث بر انگیز است، اما برخی از مطالعات نشان می دهد که کشش ارزش افزوده به همراه دارد و مطالعات دیگر نشان می دهد که این روش برای بیماران مبتلا به کمردرد کم یا بدون ارزش است.
فیزیوتراپی چه زمانی جواب نمی دهد
اغلب متخصصان ستون فقرات بیماران را برای فیزیوتراپی ارجاع می دهند و بیماران پیش پزشک خود می گویند که درمان فیزیوتراپی را متوقف کرده است؛ چراکه باعث درد در کمرش می شود و یا اینکه فیزیوتراپی به اندازه ی دلخواهش دردش را تسکین نداده است. در حالی که این به هیچ وجه یک لیست جامع نیست، در اینجا به چند دلیل که توانبخشی فیزیوتراپی ممکن است درد کمر را کاهش ندهد اشاره می کنیم:
- برنامه تجویز شده شامل ورزش فعال نیست. این اتفاق زمانی رخ می دهد که برنامه فیزیوتراپی بیمار شامل تمرینات عضلانی بسیار کمی باشد و بیشتر بر روی استفاده از بسته های گرم(حرارتی)، بسته های سرد و تحریک درمانی تمرکز می کند. در حالی که بسته های گرم / سرد و ماساژ بافت های عمیق اغلب می توانند تسکین درد را به طور فوری فراهم کنند، بهتر است آنها را در کنار ورزش فعال و نه به عنوان جایگزینی برای آن استفاده کنید.
- بیماران تمرینات را اشتباه انجام می دهند. بیماران ممکن است درک کاملی نداشته باشند که چگونه تمرینات باید انجام شود تا منافع مورد نظر را به دست آورند. اگر موضوع این باشد، بیمار ممکن است از توضیح دقیق تری دذرباره نحوه ی انجام تمرین توسط یک متخصص ستون فقرات و / یا نظارت و راهنمایی توسط یک درمانگر فیزیکی واجد شرایط که می تواند خطاهای احتمالی در عملکرد ورزش را اصلاح کند، بهره مند شود.
- بیماران دقیقا به برنامه ورزشی تجویز شده عل نمی کنند. اگر بیمار تمام تمرینات توصیه شده را انجام ندهد یا زمان کافی برای برنامه خود نداشته باشد، فیزیوتراپی احتمالا دردش را کاهش نمی دهد. ورزش طولانی تر از زمان اختصاصی درمان حتس ممکن است کمر را تقویت کند و به حفظ وضعیتی بهتر و جلوگیری از بازگشت درد کمک کند.
- بیماران برای طولانی مدت تمرینات ورزشی را انجام نمی دهند. بهتر است بیماران تمرینات فیزیوتراپی تجویز شده و / یا برنامه تمرین خودگردان را پس از دوره اولیه فیزیوتراپی ادامه دهند. به طور معمول توصیه می شود که بیمار پایه ی هسته ای و تمرینات ثبات دهنده پویا را حفظ کند . این تمرینات ممکن است به آرامی به یک برنامه ورزشی گسترده تر از جمله تمرینات هوازی با فشار کم و تمرینات ویژه ای برای بلند کردن وزنه ای تبدیل شود که ستون فقرات را تحمل فشار نخواهند گذاشت.
مترجم و محقق : ندا ناصری
