مزایای فیزیوتراپی برای کمر درد
کمر درد یکی از رایج ترین مشکلات و عارضه هایی است که افراد زیادی را درگیر خود کرده است. هرچند همه ی کمر درد ها جدی نیستند و خطر خاصی ندارند اما در صورت بی توجهی، می توانند به وضعیت های بغرنجی تبدیل شوند و آرامش زندگی را برای فرد به واسطه ی دردی که به همراه دارند مختل کنند. از این رو اگر مدتی طولانی است که کمرتان درد می کند، به خصوص قسمت پایینی کمر، بهتر آن است که به پزشک مراجعه کنید.
تمرینات مشخصی برای جلوگیری و درمان درد وجود دارند. به مجموعه ی این تمرینات که پزشک برخی از آنها را با توجه به شرایط خاص بیمار به وی توصیه می کند، فیزیوتراپی می گویند.
بیماران مبتلا به اکثر انواع درد قسمت پایین کمر اغلب برای درمان فیزیوتراپی به مدت چهار هفته به عنوان یک روش درمانی اولیه و محافظه کارانه (غیر جراحی) ، قبل از تصمیم برای انجام درمان های آسیب زا و پر خطر تر مانند جراحی کمر، اقدام می کنند. اهداف درمان فیزیوتراپی عبارتند از کاهش درد کمر، افزایش عملکرد و آموزش برنامه های نگهداری از کمر به بیمار برای جلوگیری از مشکلات مربوط به کمر در آینده .
انواع رایج فیزیوترپی یا درمان فیزیکی عبارتند از:
- فیزیوتراپی منفعل (روش ها)، شامل مواردی که برای بیمار انجام می شود، مانند قرار دادن گرمی، یخ و تحریک الکتریکی. برای مثال، یک پد حرارتی برای گرم کردن عضلات قبل از انجام ورزش و کشش استفاده می شود، و بعد از آن می توان از یخ استفاده کرد تا عضلات و بافت نرم را آرام و شل کند.
- فیزیوتراپی فعال، که تمرکزش بر تمرینات خاص و کششی است. برای اکثر درمان های کمر درد، ورزش فعال نقطه ی تمرکز برنامه ی فیزیوتراپی است.
این مقاله بر روی فیزیوتراپی فعال و ورزش به عنوان وسیله ای برای کمک به بهبودی مشکلات کمر و جلوگیری یا کاهش عدم انعطاف پذیری های بعدی ناشی از کمر درد تمرکز دارد.
مزایای تمرینات فیزیوتراپی برای درد کمر
پایداری ستون فقرات در ناحیه ی کمر (قسمت پایینی کمر) تا حد زیادی وابسته به عضلات شکم حمایت کننده (نزدیک معده) و خود عضلات قسمت پایینی کمر است. عضلات شکمی پشتیبانی اولیه را از طریق توانایی خود برای ایجاد فشار داخل شکم انجام می دهند.این فشار روی شکم به عقب بر روی ستون فقرات اعمال می شود و به این شکل از ستون فقرات حمایت پر ثبات لازم را به عمل می آورد .حمایتی که از جلو برای ستون فقرات فراهم می شود. عضلات قسمت پایینی کمر ، ستون فقرات را از پشت تثبیت کرده و منجر به حمایت خلفی می شوند. اگر بخواهیم به عبرت ساده تر بیان کنیم ، ستون فقرات استخوانی و دیسک ها توسط عضلات احاطه شده اند و هرچه این عضلات خاص قوی تر باشند، استرس و فشار کمتری بر روی دیسک ها و مفاصل ستون فقرات قرار می گیرد. بهتر آن است که بیماران باید یک کمربند عضلانی در اطراف ستون فقرات خود ببندند تا از طریق به عضلات دور کمر ( چه شکمی، چه عضلات خود کمر) در حمایت از ستون فقرات برای تحمل فشار کمتر کمک کند.
تعداد قابل توجهی از نسخه های پزشکی وجود دارد که تمرینات فیزیکی خاص را برای درمان کمردرد توصیه وپیشنهاد می کنند. در حالی که اکثر قسمت های ناحیه ی پایین کمر خود محدودگر هستن و به صورت خود به خود درمان می شوند، ورزش فعال نقش مهمی در کاهش درد بیماری و بهبود عملکرد های آینده در بیماران مبتلا به کمردرد دارد. برنامه های تمرینی جاری نیز احتمال بروز و شدت وقایع آینده برای کمر درد را کاهش می دهند.
فیزیوتراپی قبل و بعد از جراحی
شواهد قابل توجهی وجود دارد که از مزایای استفاده از فیزیوتراپی و ورزش، هردو قبل و بعد از جراحی قسمت پایین کمر حمایت می کنند. استحکام و پایداری ای که فیزیوتراپی با خود به همراه می آوورد می تواند به طور قابل توجهی باعث کاهش زمان بهبودی بیمار پس از جراحی شود. فیزیوتراپی و ورزش، بخش مهمی از درمان های بیماران مبتلا به کمردرد است، از جمله کسانی که تحت درمان های غیر جراحی و با جراحی قرار می گیرند. این به آن دلیل است که احتمال بهبودی بیماران مبتلا به کمردرد در صورت بودن در معرض شرایط جسمانی مطلوب بیشتر خواهد بود.
در غیر از صورت های عدم وجود پیشگیری برای درمان فیزیکی یا در صورتی که بیمار نیاز به عمل جراحی اضطراری داشته باشد، به اکثر بیماران توصیه می شود قبل از تصمیم برای انجام عمل جراحی کمر ، درمان فیزیوتراپی را امتحان کنند. چرا که هیچگاه انجام عمل جراحی گزینه ی درمانی هیچ پزشکی نیست. به این دلیل که انجام عمل جراحی هم ریسک جانی دارد، هم احتمال خطا و خرابتر شدن وضعیت در آن بیشتر است. مخصوصا که ممک نسا ت به هر طریق باز کردن بدن به سایر بافت های موجود احتمالا آسیب برساند. همواره بهترین راه حل درمانی برای هر عارضه ای به خصوص عارضه ای همچون درد کمر، به جای درمان مستقیم، تنها کمک به بدن برای بهبود دادن خودش است.
برای بسیاری از بیماران مبتلا به کمردرد، معمولا توصیه می شود اول با پزشک مشورت کنند پزشک می تواند وضعیت بیمار را تشخیص دهد و اگر هر گونه وضعیتی مانند شکستگی یا تومور وجود داشت ، از فیزیوتراپی جلوگیری کند. چرا که انجام فیزیوتراگی در صورت وجود وضعیت هایی مانند شکستگی یا تومور ، نه تنها به درمان درد کمر کمکی نمی کند بلکه برعکس شدیدا می تواند برای کمر بیمار آسیب زا باشد و اوضاع را بدتر کند.
بسیاری از بیماران ترجیح می دهند برای اطمینان از درست انجام دادن تمرینات و اجتناب از بروز مشکلات احتمالی ، توسط یک درمانگر فیزیکی مورد نظارت قرار بگیرند. حضور مستقیم درمانگر می تواند از این جهت کمک کننده باشد که می تواند راهنمایی لازم را به بیمار بکند و مانند یک مربی به تمرینات وی نظارت لازم را داشته باشد تا آنها را به درستی انجام دهد. هنگامی که مرحله اولیه درمان کامل شد، بیماران که به برنامه های تمرینی ادامه می دهند، اغلب در مدیریت کمردرد موفقتر هستند.
مترجم و محقق : ندا ناصری
